Taşın Arasındaki Zeytin
Hayat, her zaman kolaylıkta değil; bazen en büyük güç, zorlukta yeşerir.
Jale EREN
trtbafra@gmail.com - XXXXXX
Doğanın sessiz derslerinden biri de şu: Güç, her zaman rahatta değil.
Bazen insan hayatındaki en büyük dersleri, doğa hiç fark ettirmeden verir.
Geçtiğimiz gün Akyaka açıklarındaki küçük bir adaya baktım. Üzerine insan eli değmemiş… Ne sulayan var, ne budayan, ne gübreleyen… Ama zeytin ağaçları dimdik ayakta. Hatta kıyıdaki kayaların arasından bile fışkırmışlar.
O an aklımdan şunlar geçti:
Bahçemize iki zeytin dikeriz; suyunu verir, gübresini atar, bakımını yaparız… Ama bazen olmaz.
Sebze ekeriz, çiçek dikeriz; üstüne titreriz… Ama bazen olmaz.
Ve bir gün, iki taşın arasına düşen bir tohum, hiç su görmeden, hiç ilgi görmeden bahçedekilere taş çıkartır.
Acaba bizler bazen fazla üstüne düştüğümüz için mi, o bitkiler nazlanıyor? Belki de fazla korunan, hayatın zorluklarını tatmayan her canlı, tıpkı “çıtkırıldım” bir sosyete çocuğu gibi dayanıksızlaşıyor.
O adadaki zeytin bana şunu öğretti:
Beni büyüten el değil; yaşamak için verdiğim mücadele.
Hayat, her zaman kolaylıkta değil; bazen en büyük güç, zorlukta yeşerir.
Jale Eren
